Σαλαμίνα. Η ευχάριστη έκπληξη της διπλανής πόρτας!

Επιμέλεια - Φωτογραφίες - Βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Είναι αλήθεια ότι αν και η Σαλαμίνα απέχει 10 μόνο λεπτά της ώρας από τις δυτικές ακτές της Αττικής, με τις αργοκίνητες "παντόφλες" να αποπλέουν ανά 15 λεπτά της ώρας από το Πέραμα, αρκετός κόσμος τη "σνομπάρει". Οι λόγοι αυτής της απαξίωσης δεν στηρίζονται σίγουρα σε ορθολογικά κριτήρια, αλλά σε μια προκατάληψη ότι το νησί αυτό του Αργοσαρωνικού υπήρξε ο τόπος τον οποίο, κάποια στιγμή στο παρελθόν, επέλεξαν άνθρωποι με πενιχρά εισοδήματα για να κτίσουν ένα λυόμενο εξοχικό χαμηλού κόστους και υποβαθμισμένης εμφάνισης.

Αυτά συνέβησαν όμως τις προηγούμενες δεκαετίες καθώς σήμερα γνωστά ονόματα του επιχειρηματικού, και όχι μόνο, κόσμου επιλέγουν τη Σαλαμίνα για να κτίσουν πανέμορφα σπίτια που πνίγονται μέσα στο καταπράσινο περιβάλλον του νησιού.

Η Σαλαμίνα, γνωστή και ως Κούλουρη, έχει πληθυσμό 40.000 περίπου κατοίκους, έκταση 95 τετραγωνικά χιλιόμετρα και είναι το νησί με τη μεγαλύτερη πυκνότητα μόνιμου πληθυσμού στην Ελλάδα. Αυτό οφείλεται αφ' ενός μεν στη μικρή απόσταση που χωρίζει τη Σαλαμίνα από τον Πειραιά και την Αθήνα, αφ' ετέρου στα τακτικά δρομολόγια των πλοίων που συνδέουν το Πέραμα με τα Παλούκια καθ' όλη τη διάρκεια του 24ώρου. Ας σημειωθεί μάλιστα ότι ο πληθυσμός του νησιού επταπλασιάζεται (280.000) κατά τη θερινή περίοδο! Είναι πολύ πιθανό αυτή η κοσμοσυρροή να μεγαλώσει όταν, όπως φημολογείται τελευταία, πραγματοποιηθεί η οδική ζεύξη του Περάματος με τη Σαλαμίνα.

Αν και η Σαλαμίνα είναι γνωστή από τα χρόνια του Ομήρου και του τραγικού ποιητή Ευρυπίδη, η φήμη της είναι διεθνώς γνωστή για την ομώνυμη ιστορική ναυμαχία που συνέβη το 480 π.Χ., ανάμεσα στους Έλληνες και στην Περσική Αυτοκρατορία, το αποτέλεσμα της οποίας ήταν η νίκη των Ελλήνων και το οριστικό τέλος στα σχέδια των Περσών να εξαπλωθούν στην Ευρώπη.

Είχαμε χρόνια να επισκεφτούμε τη Σαλαμίνα. Μας φαινόταν προφανώς ευκολότερο να ταξιδεύουμε μέχρι τις εσχατιές του Αιγαίου, παρά να επισκεπτόμαστε ένα νησί που βρίσκεται σε απόσταση μερικών εκατοντάδων μέτρων απ' το Πέραμα! Αυτή τη φορά πάντως είχαμε έναν εξαιρετικό ξεναγό ο οποίος μπορεί μεν λόγω δικού μας περιορισμένου χρόνου (σκάρτες δυό ημέρες μείναμε) να μη μας γύρισε σε όλο το νησί, όπως θα ήθελε, μας έδειξε όμως αξιοθέατα τα οποία δεν βλέπει ο συνηθισμένος επισκέπτης της Σαλαμίνας.

Πρόκειται για τον Αλέξανδρο Μαραγκουδάκη, έναν συνδρομητή του καναλιού μου στο YouTube, ο οποίος επέλεξε τη Σαλαμίνα εδώ και μερικά χρόνια σαν μόνιμη κατοικία του. Πήγαμε λοιπόν μαζί του μέχρι τον εντυπωσιακό και προσφάτως ανακαινισμένο φάρο της Κόγχης, τον χώρο όπου ο κυνηγετικός σύλλογος της Σαλαμίνας εκτρέφει πέρδικες τις οποίες στη συνέχεια αφήνει ελεύθερες στο νησί για να τις... κυνηγήσουν τα μέλη του, τη σπηλιά του Ευρυπίδη στο βουνό πάνω απ' τα Περιστέρια, το ταφικό μνημείο και τη φρυκτωρία στις Κολώνες, την παραλία στα Κανάκια, όπου φτάσαμε οδηγώντας μέσα από ένα πυκνό πευκόδασος και γευματίσαμε στο τροχόσπιτο απολαμβάνοντας γαύρους τηγανητούς και πατατοσαλάτα που έφτιαξε η καπετάνισσα. Λίγο πριν αφήσουμε τη Σαλαμίνα πήγαμε μέχρι το σπιτάκι όπου έζησε ένα κομμάτι της ζωής του ο ποιητής Άγγελος Σικελιανός, μπροστά στη Μονή της Φανερωμένης.

Αυτό πάντως που μας εντυπωσίασε είναι το πυκνό πευκόδασος, που καταλαμβάνει σχεδόν από άκρη σε άκρη τη Σαλαμίνα, και οι πολλές και καλές παραλίες της. Αποφάσισα μάλιστα, να κάνουμε με την καπετάνισσα στο εγγύς μέλλον τον περίπλου του νησιού, πεπεισμένος στις διαβεβαιώσεις του Αλέξανδρου ότι οι παραλίες της Σαλαμίνας θα μας εντυπωσιάσουν.

Εκείνο το απόγευμα περάσαμε με το ferry boat απ' τη Φανερωμένη στο Πέραμα των Μεγάρων και διανυκτερεύσαμε στο λιμάνι της Νέας Περάμου, όπου το πρωί της επομένης θα συναντούσα τον οστρακοκαλλιεργητή και Πρόεδρο της τοπικής Κοινότητας Γιάννη Σεβαστή για μια ξενάγηση στο θαλάσσιο χώρο όπου εκτρέφει μύδια, τα οποία στη συνέχεια πουλά σε έναν από τους πάγκους των οστρακοκαλλιεργητών που υπάρχουν στον οικισμό Νεράκι της Νέας Περάμου.