Ταξιδεύουμε με "Ζάντε Ferries" στη Σαντορίνη και μαγειρεύουμε στο αυτοκινούμενο.

Κάμερα - Drone - Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Χρέη Σεφ εκτελεί η Άννα Παπαδοπούλου.

Επιβιβαστήκαμε αυτή τη φορά στο πλοίο "Διονύσιος Σολωμός", της "ΖΑΝΤΕ FERRIES", με προορισμό τη Σαντορίνη, κατ' αρχάς, την Ίο και τη Σίφνο στη συνέχεια. Η εξυπηρέτηση οκτώ ενδιάμεσων νησιών των δυτικών Κυκλάδων ήταν η αιτία που φτάσαμε τελικώς στον Αθηνιό στις 5 τα ξημερώματα της άλλης ημέρας. Συνολικός χρόνος ταξιδιού από τον Πειραιά μέχρι τη Σαντορίνη 14 ώρες. Μακρύ σίγουρα ταξίδι αλλά ευχάριστο, καθώς είχαμε στη διάθεσή μας και καμπίνα.

Συμπληρώσαμε λίγες ώρες ύπνου στο αναστατωμένο "λιμάνι" (ο Θεός να το κάνει) του Αθηνιού προτού σκαρφαλώσουμε στα γκρεμνά της Σαντορίνης. Οι προχειροφτιαγμένοι προβλήτες έπεσαν θύμα της οργισμένης θάλασσας, που εισβάλλει στον όρμο του Αθηνιού, και έφαγαν τα σωθικά τους. Και τώρα τρέχουν οι εργολάβοι να διορθώσουν όπως-όπως τη ζημιά εν όψει και του καλοκαιριού που είναι προ των θυρών.

Αλλά και ο δρόμος του μαρτυρίου, που ανηφορίζει από τον Αθηνιό μέχρι τον Πύργο και την ευθεία των Φυρών, δεν είχε καλύτερη τύχη. Κάποιο στήριγμά του έπεσε και μέχρι να επισκευαστεί μπήκε προσωρινά ένα φανάρι για να τιθασσεύσει τους βιαστικούς αρχηγούς.

Κατευθυνθήκαμε προς την Οία που είναι ο αγαπημένος μας οικισμός. Όλα ήταν στη διάθεσή μας όταν φθάσαμε. Ελεύθερος χώρος στάθμευσης για το αυτοκινούμενο, wifi απ' το διπλανό γραφείο ταξιδίων, ελάχιστος κόσμος, ανύπαρκτοι σχεδόν οι Κινέζοι τουρίστες λόγω του Κορωνοϊού. Ακούσαμε ότι πολλές κρατήσεις ακυρώθηκαν και οι ξενοδόχοι της Σαντορίνης αποφάσισαν να επιστρέψουν τις προκαταβολές.

Περιπλανηθήκαμε στα γραφικά στενά. Τα μαγαζιά κλειστά και το καστράκι, όπου στριμώχνονται το καλοκαίρι οι τουρίστες για να απολαύσουν το ηλιοβασίλεμα, τώρα απολαμβάνει τη μοναξιά του. Τα λουκέτα των ερωτευμένων παραμένουν συνεχώς αγκαλιασμένα με τα κάγκελλα και αγναντεύουν τον γκρεμό και τα λευκά σπίτια του πανέμορφου οικισμού.

Οι τοίχοι της Οίας πάντως είναι όλοι μαρκαρισμένοι με την ίδια πινακίδα : "Drones are not allowed. Violators will be prosecuted"! Μια αντι-drone υστερία που είναι διάχυτη παντού! Ούτε καταζητούμενοι εγκληματίες να ήταν οι χειριστές των drones! Είναι αλήθεια βέβαια ότι κάποιοι ανεγκέφαλοι προκάλεσαν με την έλλειψη της πτητικής παιδείας τους και μαζί μ' αυτούς την πλήρωσαν και οι εχέφρονες. Υπάρχει βεβαίως και ο αντίλογος. Και στις εθνικές οδούς γίνονται ατυχήματα από ηλίθιους οδηγούς, δεν κλείνουν όμως οι δρόμοι! Εδώ δεν ισχύει κύριοι το "πονάει πόδι, κόψει πόδι". Συλλάβετε τους ματάκηδες και τους επικίνδυνους πιλότους και κατασχέστε τους τα drones. Οι υπόλοιποι τι φταίνε; Εγώ πάντως το πέταξα το drone και ούτε γάτα ούτε ζημιά.

Το ίδιο σκηνικό και στα Φηρά, με τον οικισμό να κοιμάται στους ρυθμούς του χειμώνα και τους δρόμους να παραπέμπουν στην ταινία "the day afyter". Μόνο ο κεντρικός δρόμος αναπνέει κάπως με ανοικτές κάποιες καφετέριες, ένα γυράδικο και ένα take away με κυρίαρχα στο μενού μεζέδες αραβικής προέλευσης. Και επειδή με το περπάτημα ξεχάσαμε να μαγειρέψουμε στο αυτοκινούμενο, "κτυπήσαμε" δυο φαλάφελ με πίτα και πολύ το ευχαριστηθήκαμε.

Την επομένη καλέσαμε στο αυτοκινούμενο τον Κώστα Σαρμά και την γυναίκα του για να τους κάνουμε το τραπέζι. Μπορεί με τον Κώστα να κοντραριστήκαμε λιγάκι με την υπόθεση του "Κανένα", οι φιλίες όμως δεν χαλάνε εξ αιτίας διαφορετικής απόψεως για το τι μπορεί να σώσει αυτή τη χώρα. Μεταξύ μας, εγώ πιστεύω πως η χώρα δεν σώζεται με τίποτε, ενώ ο Σαρμάς πιστεύει ότι θα σωθεί με ευχέλαια του "Κανένα".

Παρκάραμε λοιπόν σε έναν ανοικτό χώρο στην Έξω Γωνιά, με απεριόριστη θέα στο αεροδρόμιο, το Καμάρι, το γαλάζιο πέλαγος και την Ανάφη, και η καπετάνισσα ετοίμασε ένα σουφλέ μακαρόνια, μια μηλόπιτα και μια όμορφη σαλάτα με λάχανο, καρότο, ρόδι, σταφίδες, μέλι, καρύδια, λάδι, ξύδι και μουστάρδα. Το τραπέζι συμπληρώθηκε με ένα ροζέ κρασί με ετικέτα "Κανένας" που ταίριαζε απολύτως με την εμμονή του φίλου μου για τον μύθο της Οδύσσειας.

Ευχαριστούμε την εταιρεία "ΖΑΝΤΕ FERRIES" που μας έδωσε την ευκαιρία να ταξιδέψουμε στη Σαντορίνη, την Ίο και τη Σίφνο. Τα δύο τελευταία νησιά και όσα ζήσαμε εκεί τις λίγες ημέρες της παραμονής μας θα τα δείτε σύντομα...