Η καπετάνισσα δεν ήρθε μαζί, λόγω των ακατάλληλων παπουτσιών που είχε φέρει μαζί της, και έτσι άφησα ξημερώματα το παπί στην αφετηρία των λεωφορείων στα Χανιά και στις 7.15 έφθασα μαζί με άλλους περιπατητές στο Ξυλόσκαλο του Ομαλού.
Φολέγανδρος άνω-κάτω. Πάσχα 2021 με κορωναϊό.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Πολλά χρόνια ακούγαμε για το ιδιαίτερο Πάσχα που γίνεται στη Φολέγανδρο. Με μοναδικά ήθη και έθιμα που κρατούν τρεις ημέρες και περιλαμβάνουν, μεταξύ των άλλων, περιφορά της εικόνας στα σπίτια, στα μαγαζιά και στα καίκια του νησιού. Με τον κόσμο, που συνοδεύει την πομπή, να βρίσκει ανοικτές πόρτες, να μπαίνει στα σπίτια και να γεύεται τις τοπικές νοστιμιές που προσφέρουν οι οικοδεσπότες.
Και ενώ δεν είχαμε την ευκαιρία να πάμε Πάσχα στο όμορφο αυτό νησί τα προηγούμενα χρόνια, σκεφτήκαμε να πάμε εφέτος, μεσούντος του κορωναϊού! Και έγινε αυτό που φοβόμασταν. Δεν έγινε τίποτε! Τα πάντα κλειστά, με εξαίρεση τα καταστήματα με είδη διατροφής και τον μοναδικό φούρνο στην Άνω Μεριά. Οι μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού Φολεγανδριανοί που κυκλοφορούσαν στους δρόμους φορούσαν τρομοκρατημένοι τις μάσκες τους, και ο καιρός, τις πρώτες τουλάχιστον ημέρες της Μεγαλοβδομάδας, ήταν μουντός, με δυνατό αέρα και λασποβροχή.
Τhe Day After στην έρημη Ζαρούχλα του... ακατανόμαστου!
Επιμέλεια βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Η Ζαρούχλα είναι γνωστή για τον χειμερινό κυρίως τουρισμό της, τις ταβέρνες, και τα υψηλού επιπέδου ξενοδοχεία της. Έτσι όμως ήταν στην προ κορωναϊού εποχή γιατί χθες, που βρεθήκαμε στο όμορφο χωριό του Χελμού για μια καταγραφή της κατάστασης καθ' οδόν προς το χωριό Σόλος, συναντήσαμε μόνο τον ταχυδρόμο, τέσσερις... σκύλους που έκαναν σαν να είδαν τον θεό τους, μόλις μας είδαν, και άπειρες βρύσες απ' τις οποίες το νερό δεν σταματάει να τρέχει στιγμή!
Λίμνη Τσιβλού προς χωριό Συλίβαινα : Ο θάνατός σου η ζωή μου!
Επιμέλεια βίντεο - Φωτογραφίες : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Με την ευκαιρία της παράδοσης μιας αγιογραφίας του Αγ. Γεωργίου στον ομώνυμο ναό του χωριού Σόλος (στον Δήμο Αιγιαλείας του νομού Αχαίας), την οποία ζωγράφισε η καπετάνισσα, περάσαμε προχθές και από τη λίμνη Τσιβλού, που βρίσκεται επάνω σχεδόν στον οδικό άξονα που συνδέει την Ακράτα με την τουριστική Ζαρούχλα και το χιονοδρομικό κέντρο του Χελμού.
Αυτό το θαύμα της Φύσης δημιουργήθηκε εξ αιτίας μιας κατολίσθησης που έφραξε τον Μάρτη του 1913 την κοίτη του αρχαίου ποταμού Κράθη, τα μπλοκαρισμένα νερά του οποίου πλημμύρισαν και έθαψαν κυριολεκτικώς το χωριό Συλίβαινα και ένα τμήμα του χωριού Τσιβλός. Το χωριό αυτό έδωσε το όνομά του στη λίμνη που δημιουργήθηκε. Η τοπική παράδοση αποκαλεί τη λίμνη Τσιβλού και Μαυρολίμνη λόγω του μεγάλου κακού που προκάλεσε.
Η Ραφήνα και το γερμανικό οχυρό του λόφου πάνω απ' την πόλη.
Επιμέλεια βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Πηγή πληροφοριών : http://urbanspeleology.blogspot.com/2013/09/blog-post_29.html
Είναι πράγματι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι κάθε γωνιά ελληνικής γης κρύβει στα σπλάχνα της κάτι από το παρελθόν. Τις περισσότερες φορές είναι τα μνημεία του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού που έρχονται στο φως, πότε από την αρχαιολογική σκαπάνη και πότε από το τυχαίο σκάψιμο ενός οικοπέδου προκειμένου να μπουν τα θεμέλια ενός οικοδομήματος.
Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που η παρουσία ευρημάτων δεν ανατρέχει στο ένδοξο ελληνικό παρελθόν αλλά σε σκοτεινές σελίδες της παγκόσμιας ιστορίας. Όπως στην περίπτωση του γερμανικού οχυρού, τα απομεινάρια του οποίου βρίσκονται στην κορυφή του λόφου που δεσπόζει πάνω απ' την πόλη της Ραφήνας. Τσιμεντένιες βάσεις πυροβόλων όπλων, υπόγειες στοές και χώροι φύλαξης πυρομαχικών, όλα στον βωμό του ελέγχου του λιμανιού της Ραφήνας και της παράκτιας ανατολικής Αττικής από τους κατακτητές.
Σαλαμίνα. Η ευχάριστη έκπληξη της διπλανής πόρτας!
Επιμέλεια - Φωτογραφίες - Βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Είναι αλήθεια ότι αν και η Σαλαμίνα απέχει 10 μόνο λεπτά της ώρας από τις δυτικές ακτές της Αττικής, με τις αργοκίνητες "παντόφλες" να αποπλέουν ανά 15 λεπτά της ώρας από το Πέραμα, αρκετός κόσμος τη "σνομπάρει". Οι λόγοι αυτής της απαξίωσης δεν στηρίζονται σίγουρα σε ορθολογικά κριτήρια, αλλά σε μια προκατάληψη ότι το νησί αυτό του Αργοσαρωνικού υπήρξε ο τόπος τον οποίο, κάποια στιγμή στο παρελθόν, επέλεξαν άνθρωποι με πενιχρά εισοδήματα για να κτίσουν ένα λυόμενο εξοχικό χαμηλού κόστους και υποβαθμισμένης εμφάνισης.
Αναδρομή σε ένα ταξίδι στην ορεινή Αρκαδία με αυτοκινούμενο τον Δεκέμβρη του 2006
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Καθώς ολοκληρώνεται ήδη η πρώτη εβδομάδα της δεύτερης καραντίνας, αποφάσισα, για να μην αρχίσω να βαράω ενέσεις, να εκμεταλλευτώ τον νεκρό χρόνο μου σκαλίζοντας το αρχείο των παλιών βιντεοσκοπήσεων. Άγνωστο, άλλωστε, πότε θα λήξει αυτή η καραντίνα για να αρχίσουμε πάλι να ταξιδεύουμε και να γεμίζουμε τις μπαταρίες της ψυχής μας με φρέσκιες εμπειρίες. Όρισε σαν ημερομηνία λήξης την 30ή Νοεμβρίου βεβαίως ο Μητσοτάκης, αλλά δεν ξέρω γιατί δεν τον πιστεύω.
Λέρος. Από ψηλά ακόμη πιο όμορφη!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Δεν ήταν η πρώτη φορά που επισκεφτήκαμε το νησί της Αρτέμιδας τον Οκτώβρη που πέρασε. Ήταν όμως χωρίς αμφιβολία αυτή που θα θυμόμαστε για πολύ καιρό. Νέοι φίλοι, καινούργια θέματα, εναέρια πλάνα, γνωριμία με εκπληκτικούς και ταλαντούχους ανθρώπους, όπως ο Αντώνης Νταλλαρής και η σύζυγός του Ζαχαρούλα, ο Γιώργος Σιφουνιός και ο γιος του Ευθύμης, η απίθανη μαγείρισσα Γιώτα Κοντογιωργάκη, ο απόστρατος υποναύαρχος του Λ.Σ. κ. Κώστας Τσαντήλας, ο Τάκης Βράνας και η Ειρήνη Γκουγκουλίδου, ο Φράνκο ντι Πιέρρο, και οι εξαιρετικοί μοναχικοί κάτοικοι του Αρχάγγελου Γιώργος Άγουρος και η σύζυγός του Ευρώπη Πουρσανίδου. Τον καλό μου φίλο Τάσο Μαρδόγλου δεν τον ξέχασα. Απλά αυτός είναι διαχρονικός και εκτός συναγωνισμού.
Μια αξέχαστη θαλασσινή βόλτα στον Αρχάγγελο της Λέρου.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Όταν το στερητικό σύνδρομο για μια βόλτα με σκάφος στη θάλασσα δεν παλεύεται, τότε αποδέχεσαι να επιβιβαστείς ακόμη και σε ένα πλαστικό Ranieri. Όχι ότι το εξάμετρο Ranieri του καλού μου φίλου Τάσου Μαρδόγλου είναι για πέταμα, αλλά κακά τα ψέματα άλλο πράγμα είναι ένα αντίστοιχου μήκους φουσκωτό σκάφος. Με άλλα λόγια, άλλα τα μάτια του λαγού και άλλα της κουκουβάγιας!
Πάτμος. Την ψάξαμε καλύτερα αυτή τη φορά και μας αποκαλύφτηκε!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Είδαμε με διαφορετικό μάτι το νησί της Αποκάλυψης αυτή τη φορά. Και είναι αλήθεια ότι μας είδε και το νησί της Αποκάλυψης με διαφορετικό μάτι! Με τα μάτια των νέων φίλων που κάναμε, μέσω του YouTube, και των υγιών δυνάμεων που υπάρχουν και δραστηριοποιούνται στην Πάτμο. Όπως του Φωκά Γρύλλη, του Μανώλη Μετζογιαννάκη, του Φωκά Ευγενικού, του Γιώργου Κυριαζή, των προχωρημένων ιδιοκτητών του ναυπηγείου της "Patmos Marine" και του ταλαντούχου καραβομαραγκού Κώστα Χωριανόπουλου, του αειθαλούς Λευτέρη Καμίτση, της οικογένειας του Πανάγου και της Αναστασίας Γρύλλη.
Λαφονήσι και Φαλάσαρνα. Όταν η Φύση έχει κέφια.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Τελευταίοι σταθμοί της πρόσφατης επίσκεψής μας στη μεγαλόνησο ήταν το Λαφονήσι και η Φαλάσαρνα. Είναι αλήθεια πως είχα περάσει στο παρελθόν από αυτές τις μαγικές γωνιές της Κρητης, αλλά δεν έτυχε ποτέ να τις δω και να τις απολαύσω από κοντά. Περνούσα πάντοτε βιαστικά γιατί προτεραιότητα είχε πότε η Παλιόχωρα και πότε η Γαύδος. Αυτή τη φορά κατάλαβα το λάθος μου.
Στη μαγεία των Χανίων και του Μπάλου.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Η ακτογραμμή της δυτικής Κρήτης που ξεκινάει από την πόλη των Χανίων, κατεβαίνει μέχρι την Παλιόχωρα, τη Χώρα Σφακίων και τη Γαύδο, περνώντας από τον Μπάλο, τη Φαλάσαρνα και το Ελαφονήσι, είναι ίσως από από τις πιο προικισμένες περιοχές της πατρίδας μας. Υπέροχες αμμουδιές και θάλασσες, που δεν υπάρχουν ούτε στα πιο τρελά όνειρα των κατοίκων των νησιών του Ειρηνικού, ενετικά κάστρα και γειτονιές που παραπέμπουν στον 13ο και 16ο αιώνα, εξαιρετική κουζίνα και άριστα οργανωμένες παραλίες που απευθύνονται σε τουρίστες με παχουλά πορτοφόλια.
Σύντομες στάσεις στη Μικρή Επισκοπή, τη Γεωργιούπολη και τη λίμνη Κουρνά καθ' οδόν προς Ρέθυμνο και Χανιά.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Κατηφορίζοντας απ' το Ηράκλειο προς τον Τσούτσουρο κάναμε μια σύντομη στάση στο χωριό Πάρτιρα όπου συναντήσαμε κάποιους φίλους. Πρότειναν να κάνουμε μπάρμπεκιου σε μια όμορφη περιοχή κοντά στο χωριό, τον εγκαταλελειμμένο οικισμό της Μικρής Επισκοπής και, βεβαίως, δεν είχαμε κανένα λόγο να αρνηθούμε.
Έκπληξη η πνιγμένη στα πλατάνια και τα νερά και ξεχασμένη απ' τους ανθρώπους Μικρή Επισκοπή που ήταν ιδιαιτέρως φιλόξενη για μας. Εντυπωσιακά τα υπολείμματα των τοιχογραφιών που στολίζουν ακόμη τους τοίχους των τριών εγκαταλελειμμένων ναών του οικισμού φάντασμα.
Νέο ταξίδι στην Κρήτη. Ξεκινήσαμε απ' το Ρέθυμνο γιατί ο Καλογεράκης δεν είχε τι να μας πει στο Ηράκλειο!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Στην ξελογιάστρα Κρήτη πηγαίνουμε τουλάχιστον μια φορά τον χρόνο. Αυτή τη φορά κύριος πόλος έλξης ήταν ο Μιχάλης Καλογεράκης με τον οποίο έχω να μιλήσω από πέρυσι τον Αύγουστο όταν βιντεοσκόπησα το τεράστιο έργο που έχει κάνει στον οικισμό Αείφαρον, στην αρχαία Νεμέα.
Φθάνοντας όμως στο Ηράκλειο, με το πλοίο "ΚΡΗΤΗ ΙΙ" της ΑΝΕΚ LINES, και λίγο αργότερα στο σπίτι του Μιχάλη, διαπίστωσα με έκπληξη ότι ο Κρητικός Κύρος Γρανάζης δεν είχε κάτι καινούργιο να μου πει! Μου υποσχέθηκε πάντως ότι θα είμαι ο πρώτος στον οποίο θα μιλήσει όταν υλοποιηθούν αυτά που έχει στο μυαλό του.
Κατεβαίνουμε το φαράγγι της Σαμαριάς;
Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε που μου μπήκε στο μυαλό να κατέβω το φαράγγι της Σαμαριάς, το θαύμα αυτό της Κρητικής γης που όμοιό του δεν υπάρχει σε όλη την Ευρώπη. Και τα κατάφερα πριν από μερικές ημέρες λίγους μήνες πριν μπω στον 69ο χρόνο της ζωής μου.Ταξίδι στη βόρειο Εύβοια με αυτοκινούμενο (Μέρος Β΄)
Συνέχεια απ' το προηγούμενο : https://www.ribandsea.com/travels/4512-sti-voreia-eyvoia-me-aftokinoymeno-meros-a.html
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Αφήσαμε το Πευκί έχοντας μείνει δύο ημέρες παρέα με τους φίλους μας περιπλανώμενοι συγχρόνως στα αξιοθέατα της περιοχής. Αφού εμπεδώσαμε, για μια ακόμη φορά, τη δυστυχία της έλλειψης πινακίδων, αναγκαζόμενοι να κάνουμε μερικά επιπλέον αχρείαστα χιλιόμετρα για να βρούμε την παραλία Κανατάδικα της Ιστιαίας, φθάσαμε στους Ωρεούς. Κωμόπολη γνωστή για την όμορφη μαρίνα και τα μεζεδοπωλεία της.
Νέος Πύργος, Νησιώτισσα και Αγιόκαμπος οι επόμενες στάσεις μας. Η παραλία της Νησιώτισσας μάλιστα μας κράτησε λίγο περισσότερο. Την αγάπησε άλλωστε ιδιαίτερα η καπετάνισσα για τη θάλασσα και την αμμουδιά της, ενώ εγώ απόλαυσα την απόλυτη σκιά των δένδρων και τις πτήσεις με το drone.
Στη Βόρεια Εύβοια με αυτοκινούμενο (Μέρος Α΄)
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Η Εύβοια, κυρίως η βόρεια, είναι κατά γενική ομολογία ένα από πιο όμορφα μέρη της Ελλάδας. Καταπράσινη, με άφθονα τρεχούμενα νερά, όμορφες θάλασσες και παραλίες, γραφικά χωριά και κωμοπόλεις. Πέρασε πολύς καιρός από την τελευταία φορά που περιπλανηθήκαμε στην αγκαλιά της και νοιώσαμε την ανάγκη, μεταξύ δύο ταξιδιών σε νησιά του Αιγαίου, να ανανεώσουμε τους δεσμούς μας μαζί της.
Πιστοί στην επιλογή μας να μην υποκύπτουμε στις ορέξεις των εργολάβων, ακολουθήσαμε τον παλιό δρόμο μέχρι τη Χαλκίδα. Καθώς μάλιστα πέσαμε πάνω σε λαϊκή αγορά, αγοράσαμε δύο κιλά γάβρο τον οποίο τιμήσαμε δεόντως την επομένη. Φθάσαμε στο χωριό Μακρυμάλλη, το οποίο επλήγη βάναυσα πέρυσι από τη φωτιά, αφού πρώτα διασχίσαμε τα βομβαρδισμένα από την πρόσφατη πλυμμύρα Ψαχνά.
Βουτιά στο παρελθόν και εκπληκτικοί μεζέδες από τον Χρήστο Πασχαλίδη στο Μακρυμάλλη Ευβοίας.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Είναι ξεχωριστή εμπειρία να βρίσκεσαι σε αγαπημένους τόπους που είναι συνδεδεμένοι με όμορφες εικόνες του παρελθόντος, ιδίως όταν αυτές οι στιγμές έχουν να κάνουν με την παιδική σου ηλικία και είναι μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού.
Το αυτοκινούμενο έφθασε θαρρείς με τον αυτόματο πιλότο στο Μακρυμάλλη των Ψαχνών, καθώς ολοκληρωνόταν το δεκαήμερο της περιπλάνησής μας στη βόρειο Εύβοια. Δύο ήταν οι λόγοι. Ο πρώτος για να βιντεοσκοπήσω την παρασκευή του αυθεντικού παστουρμά και σουτζουκιού Καππαδοκίας από τον εκπληκτικό Χρήστο Πασχαλίδη, και ο δεύτερος για να περιπλανηθώ στα μονοπάτια που περπάτησα σαν παιδί και έφηβος πριν από μισό και πλέον αιώνα, όταν περνούσα κάποια καλοκαίρια στην κατασκήνωση των Προκοπιέων.
Περιπλανιέμαι, πετάω και μαγειρεύω στην Τήλο που ξέρει να κλέβει καρδιές!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Επειδή έχω πάει σε όλα τα ελληνικά νησιά (με εξαίρεση, όσο απίστευτο και αν ακούγεται, την Ιθάκη), και το γνωρίζουν αυτό οι συνδρομητές και οι φίλοι μου, πολλοί από αυτούς συχνά με ρωτούν ποιο νησί μου αρέσει περισσότερο. Τους απαντώ ότι δεν ξεχωρίζω κανένα και πως το κάθε νησί έχει το δικό του χρώμα, τη δική του ξεχωριστή ομορφιά, το δικό του ενδιαφέρον. Υπάρχουν ωστόσο κάποια νησιά που ακουμπούν λίγο περισσότερο την ψυχή μου. Ένα από αυτά είναι, χωρίς αμφιβολία, η Τήλος.
Με το "Παναγία Σπηλιανή" από την Κάμειρος Σκάλα της Ρόδου στην Τήλο.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Πολλές φορές έχω πει ότι κάποια μικρού μεγέθους πλοία, που συνδέουν τα μικρά ακριτικά νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου με τα μεγάλα και αναπτυγμένα γειτονικά νησιά, όπως τα Ψαρά με τη Χίο, τη Μήλο με την Κίμωλο, τη Ρόδο με την Τήλο, τη Χάλκη, τη Νίσυρο και τη Σύμη, τα Διαπόντια νησιά με την Κέρκυρα, την Κάσο με την Κάρπαθο, τη Γαύδο με την Κρήτη κ.λπ., εκτελούν λειτούργημα και προσφέρουν πολύτιμη υπηρεσία στους κατοίκους των νησιών αυτών. Και η αξία αυτού του λειτουργήματος δεν μειώνεται επ' ουδενί με τη δρομολόγηση μεγάλων, σύγχρονων και γρήγορων πλοίων.
Σπήλαιο Χαρκαδιό, νάνοι ελέφαντες και παλαιοντολογικό μουσείο Τήλου.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Χρέη ξεναγού : Σεβαστή Βασιλαρά (αρχιτέκτων).
Μικρά θαύματα γίνονται στο ακριτικό νησί της Τήλου. Απόδειξη πως όλα είναι δυνατά όταν υπάρχει θέληση, διάθεση για εργασία, όραμα και, κυρίως, πολιτική βούληση εκ μέρους της Δημοτικής Αρχής.
Το σπήλαιο Χαρκαδιό, όπου ο αείμνηστος καθηγητής Ν. Συμεωνίδης έφερε το 1972 στο φως τα οστά νάνων ελεφάντων, απέχει ελάχιστα από το Μεγάλο Χωριό. Κατά την επίσκεψή του στα σπήλαια του νησιού ο καθηγητής Ν. Συμεωνίδης ανακάλυψε 15.000 απολιθωμένα οστά περισσότερων από 40 νάνους ελέφαντες ύψους 120-150 εκατοστά που υπάγονται στο είδος Palaeoloxodon Αntiquus Falconeri BUSK.